Teledetekcyjne określanie biomasy

Celem projektu jest opracowanie kompleksowej metody określania wybranych cech taksacyjnych drzewostanów oraz nadziemnej biomasy i związanego w niej węgla bazującej na zastosowaniu danych teledetekcyjnych i nowoczesnych narzędzi ich przetwarzania na potrzeby planowania urządzeniowego oraz modyfikacji procedur pomiarowych i analitycznych zawartych w “Instrukcji urządzania lasu”. Do najważniejszych szczegółowych zadań należeć będzie:

1. Pozyskanie danych teledetekcyjnych (lotniczego i naziemnego skanowania laserowego, danych wielo- i hiperspektralnych) oraz naziemnych danych referencyjnych (wyniki pomiarów ściętych drzew i drzew na powierzchniach próbnych, wyniki analiz glebowych i laboratoryjnych).
2. Wykorzystanie lotniczego skanowania laserowego w inwentaryzacji wybranych cech taksacyjnych drzewostanów, w tym zapasu. Prace w tym zadaniu będą dotyczyły opracowania metody inwentaryzacji przeznaczonej dla potrzeb sporządzania okresowych planów urządzenia lasu.
3. Wykorzystanie naziemnego skanowania laserowego (TLS) do korekty wzorów dendrometrycznych do określania miąższości pojedynczych drzew. Dane z naziemnego skanowania laserowego zostaną wykorzystane do opracowania metody korekty wzorów dendrometrycznych.
4. Opracowanie metod umożliwiających określenie ilości biomasy i związanego węgla na podstawie danych radarowych i ALS. Coraz większa dostępność danych radarowych i ALS umożliwia ich wykorzystanie w różnych skalach. W założeniach projektu dane radarowe miałyby być wykorzystywane do analiz w skali regionalnej (regionalnej dyrekcji lub województwa), zaś ALS w skali lokalnej (powiatu czy nadleśnictwa).
5. Opracowanie wzorów allometrycznych oraz wskaźników akumulacji biomasy (BEF) umożliwiających przeliczenie miąższości grubizny drzew na biomasę nadziemnej części drzew oraz wielkość związanego w nich węgla. Badania przeprowadzone zostaną dla ośmiu głównych gatunków lasotwórczych w Polsce (Pinus sylvestris, Picea abies, Abies alba, Larix decidua, Quercus robur, Fagus sylvatica, Betula pendula, Alnus glutinosa). Dla pozostałych gatunków drzew opracowane zostaną zasady ich łączenia w grupy stratyfikacyjne z powyżej wymienionymi.
6. Przygotowanie aplikacji komputerowej wykorzystującej wyniki badań do zastosowania w inwentaryzacji zapasu drzewostanu.

Wdrożenie wyników projektu będzie skutkowało:

• znacznie krótszym czasem na wykonanie najbardziej pracochłonnej części prac urządzeniowych, jaką jest inwentaryzacja miąższości drzewostanów,
• znacznie dokładniejszymi wynikami tej inwentaryzacji dla potrzeb wyliczania bilansu CO2, biomasy oraz wielkości etatów,
• możliwością podania dokładnej miąższości i cech taksacyjnych dla dowolnego obszaru pokrytego lasem (a nie tylko dla obrębu leśnego, jak to jest wykonywane obecnie),
• obniżeniem kosztów prac urządzania lasu.